Techniki redukcji hałasu są niezbędne w nowoczesnych systemach wentylacji kopalnianej, ponieważ pozwalają ograniczyć uciążliwy dźwięk generowany przez wentylatory oraz przepływ powietrza w przewodach. Hałas mechaniczny, wynikający z pracy zespołów napędowych, i hałas aerodynamiczny, związany z prędkością powietrza i zawirowaniami, wpływają na komfort pracy załogi oraz wymagają stosowania środków ochrony indywidualnej. Zastosowanie odpowiednich rozwiązań konstrukcyjnych i organizacyjnych pozwala zmniejszyć poziom dźwięku bez obniżania skuteczności wentylacji.
Do podstawowych technik redukcji hałasu należy optymalizacja kształtu łopatek wirnika, obudów i kanałów wentylacyjnych. Łagodne przejścia, ograniczenie gwałtownych zwężeń i rozszerzeń przewodów oraz właściwe prowadzenie przepływu powietrza znacząco zmniejszają zawirowania i związane z nimi źródła hałasu. Ważną rolę odgrywają również tłumiki akustyczne montowane na wlotach i wylotach wentylatorów, a także stosowanie okładzin dźwiękochłonnych wewnątrz przewodów i obudów urządzeń.
Techniki redukcji hałasu obejmują również działania eksploatacyjne, takie jak utrzymywanie właściwego stanu wyważenia wirnika, eliminowanie luzów w elementach mechanicznych oraz regularne smarowanie łożysk. Prawidłowy dobór parametrów pracy, w tym prędkości obrotowej i wydajności wentylatora, pozwala unikać zakresów, w których powstają szczególnie uciążliwe drgania i dźwięki. Zastosowanie kompleksowego zestawu technik redukcji hałasu poprawia warunki pracy w kopalni, ułatwia komunikację pod ziemią i sprzyja spełnieniu wymagań przepisów dotyczących dopuszczalnych poziomów hałasu.