Wentylacja kopalni rud musi zapewnić stabilny dopływ świeżego powietrza do rozległych wyrobisk i jednocześnie skutecznie odprowadzać zużyte powietrze wraz z pyłem oraz nadmiarem ciepła. W kopalniach rud układ wyrobisk bywa wielopoziomowy, a drogi przepływu są długie i zróżnicowane, co przekłada się na złożoną sieć oporów. Dlatego kluczowe znaczenie ma prawidłowe bilansowanie przepływów oraz utrzymanie rezerwy sprężu w układzie wentylatorowym.
Organizacja przewietrzania obejmuje wentylację w skali zakładu, realizowaną przez urządzenia główne, oraz wentylację rejonową i stanowiskową, wspierającą przodki i miejsca robót. W praktyce istotne jest, aby powietrze nie „uciekało” trasami o mniejszych oporach, omijając rejony pracy. Służą temu elementy kierujące przepływem, takie jak przegrody, drzwi i rozwiązania ograniczające przepływy obejściowe, które stabilizują kierunki przepływu w sieci.
Dobór parametrów wymaga określenia wymaganych wydatków w rejonach oraz oceny strat ciśnienia na trasach. Opory rosną wraz z długością wyrobisk, liczbą załamań, zwężeń i elementów regulacyjnych oraz z pogorszeniem szczelności. Układ powinien uwzględniać zmienność warunków w czasie, dlatego rezerwy sprężu i możliwość regulacji są ważne dla utrzymania wymaganych przepływów bez nadmiernego dławienia.
W eksploatacji liczy się nadzór nad pracą wentylatorów oraz kontrola parametrów w wyrobiskach. Regularne pomiary przepływu i spadków ciśnienia pozwalają wykryć problemy z rozdziałem powietrza, a obserwacja drgań, temperatur łożysk i poboru prądu wskazuje na narastające opory lub problemy mechaniczne. Dodatkowo w kopalniach rud ważne jest odprowadzanie ciepła i utrzymanie stabilnego mikroklimatu, co wymaga konsekwentnej kontroli przepływu w kluczowych ciągach.
Dobrze utrzymana wentylacja kopalni rud poprawia warunki pracy, ogranicza zapylenie i zwiększa przewidywalność procesu wydobywczego. To system, który powinien być stale dostrajany do rozwoju wyrobisk i zmian organizacji robót, aby zachować skuteczność w długim okresie.