wentylacja tuneli

Wentylacja tuneli jest kluczowa podczas wykonywania robót podziemnych, ponieważ zapewnia dopływ świeżego powietrza oraz odprowadzanie zanieczyszczeń powstających w trakcie drążenia, transportu urobku i pracy maszyn. W praktyce chodzi o utrzymanie stabilnego przepływu, który poprawia widoczność, ogranicza zapylenie i pomaga utrzymać warunki pracy na poziomie bezpiecznym dla załogi.

Organizacja wentylacji tunelu zależy od długości i przekroju, liczby załamań, sposobu prowadzenia robót oraz od tego, jak szybko zmienia się front prac. Często stosuje się przewody i lutniociągi, które doprowadzają strumień powietrza do strefy robót. Kluczowe są opory przepływu: wraz z wydłużaniem trasy rosną straty ciśnienia, dlatego układ powinien mieć rezerwę sprężu i możliwość regulacji.

Dobór parametrów obejmuje wymagany wydatek powietrza, a także ocenę strat na przewodach, złączach i elementach regulacyjnych. Szczelność połączeń jest krytyczna, ponieważ ucieczka powietrza po drodze obniża skuteczność w rejonie robót. Dobrą praktyką jest prowadzenie przewodów możliwie prosto, ograniczanie ostrych łuków oraz stosowanie stabilnych mocowań, które zapobiegają rozszczelnieniu i drganiom.

W eksploatacji ważny jest nadzór: okresowe pomiary przepływu, kontrola stanu przewodów i złącz oraz obserwacja parametrów pracy wentylatora. Narastające drgania, zmiana poboru prądu lub spadek przepływu mogą wskazywać na zwiększone opory albo uszkodzenia układu. Skuteczna wentylacja tuneli to system, który jest regularnie dostrajany do postępu robót i utrzymywany w stanie zapewniającym stabilny, przewidywalny przepływ.