wentylator o niskim sprężu

Wentylator o niskim sprężu jest urządzeniem stosowanym w przypadkach, gdy sieć wyrobisk, kanałów lub przewodów wentylacyjnych charakteryzuje się niewielkimi oporami przepływu powietrza. W górnictwie wykorzystuje się go przede wszystkim jako jednostkę miejscową lub pomocniczą, odpowiedzialną za dostarczanie świeżego powietrza do krótkich chodników, komór technologicznych, warsztatów podziemnych czy pomieszczeń pomocniczych. Kluczową cechą takiego wentylatora jest zdolność do pracy przy małym sprężu, przy jednoczesnym zapewnieniu stabilnego i równomiernego przepływu.

Konstrukcja wentylatora o niskim sprężu zwykle jest lżejsza i bardziej kompaktowa niż w przypadku urządzeń wysokosprężnych. Wirniki mają profil i średnicę dostosowane do pracy przy stosunkowo niewielkich różnicach ciśnienia, a obudowa optymalizowana jest pod kątem ograniczenia strat przepływowych. Dzięki temu takie urządzenie jest energooszczędne, łatwe w transporcie i montażu, a jednocześnie wystarczająco wydajne dla lokalnych potrzeb wentylacyjnych.

Dobór wentylatora o niskim sprężu wymaga analizy układu wyrobisk, długości przewodów oraz planowanej ilości powietrza, jaka powinna zostać dostarczona do danego rejonu. W wielu przypadkach stosuje się przewody elastyczne lub sztywne o stosunkowo dużych przekrojach, co dodatkowo obniża opory przepływu. Dzięki temu urządzenie może pracować z mniejszym obciążeniem, co przekłada się na niższy pobór mocy i wydłużoną żywotność podzespołów mechanicznych.

Eksploatacja wentylatora o niskim sprężu polega na regularnej kontroli stanu wirnika, łożysk, obudowy oraz połączeń z przewodami wentylacyjnymi. Należy zwracać uwagę na czystość urządzenia, unikać nadmiernego gromadzenia pyłu oraz zapewniać odpowiednie warunki smarowania. Mimo mniejszego obciążenia niż w przypadku dużych jednostek głównych, właściwe utrzymanie niskosprężnego wentylatora jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości lokalnej wentylacji i bezpieczeństwa w rejonach, które obsługuje.