Wentylator osiowy w kopalni jest stosowany tam, gdzie priorytetem jest zapewnienie dużych przepływów powietrza i sprawna wymiana powietrza w rejonach robót. W praktyce urządzenie wspiera przewietrzanie wyrobisk, poprawia warunki pracy i pomaga stabilizować rozdział powietrza, o ile jego parametry są właściwie dopasowane do oporów sieci.
Najważniejsze w doborze jest rozróżnienie między wymaganym wydatkiem a potrzebnym sprężem. Wydatek wynika z potrzeb rejonu, natomiast spręż zależy od strat na trasie przepływu: długości wyrobisk, liczby załamań, zwężeń oraz stanu technicznego. Jeśli spręż jest zbyt mały, przepływ spada w miejscu pracy, a wentylator pracuje poza optymalnym zakresem. Jeżeli spręż jest nadmierny, rośnie hałas i zużycie energii, a regulacja przepływu bywa realizowana kosztem strat na dławieniu.
W warunkach kopalnianych istotna jest odporność na pył i wilgoć oraz stabilność mechaniczna. Osady na łopatach mogą zmieniać geometrię przepływu i pogarszać sprawność, dlatego ważne są przeglądy, czyszczenie i kontrola wyważenia. Warto prowadzić nadzór w oparciu o drgania, temperatury i pobór prądu, ponieważ te wskaźniki szybko pokazują, czy rosną opory w sieci albo czy pojawiają się problemy z łożyskami.
Montaż powinien minimalizować straty na wlocie i wylocie oraz zapewniać szczelność połączeń. Dobrze dobrany wentylator osiowy w kopalni poprawia przewietrzanie rejonów i zwiększa przewidywalność pracy układu wentylacyjnego, co bezpośrednio przekłada się na bezpieczeństwo i ciągłość robót pod ziemią.