Wentylatory główne kopalni są sercem układu przewietrzania, ponieważ wytwarzają spręż i wydatek konieczne do utrzymania obiegu powietrza w skali całego zakładu. Od ich stabilnej pracy zależy dopływ świeżego powietrza do rejonów robót i skuteczne odprowadzanie zużytego powietrza. Z tego powodu wymagania wobec wentylatorów głównych są szczególnie wysokie: praca ciągła, wysoka niezawodność oraz możliwość utrzymania parametrów przy zmieniających się oporach sieci.
Dobór wentylatora głównego opiera się na analizie sieci wentylacyjnej: wymaganym przepływie całkowitym, oporach w drogach doprowadzających i odprowadzających oraz rezerwach na rozwój kopalni. Ważne jest, aby punkt pracy mieścił się w stabilnym zakresie charakterystyki i aby układ miał zapas sprężu na okresy zwiększonych oporów, np. po zmianach w wyrobiskach lub przy pogorszeniu warunków przepływu.
W eksploatacji kluczowe jest ograniczanie przestojów. Stosuje się więc procedury przeglądów, ocenę stanu wirnika i łożysk oraz nadzór nad drganiami, temperaturami i poborem prądu. Wczesne wykrycie niewyważenia, poluzowania mocowań lub narastających oporów w sieci pozwala uniknąć awarii w newralgicznym elemencie układu. Równie ważna jest szczelność dróg powietrznych i właściwa regulacja, aby nie tracić energii na dławieniu i przepływach obejściowych.
Dobrze dobrane i utrzymane wentylatory główne kopalni stabilizują przewietrzanie całego zakładu, poprawiają warunki pracy pod ziemią i tworzą bezpieczną podstawę dla wentylacji rejonowej oraz stanowiskowej. To urządzenia, których parametry i stan techniczny powinny być nadzorowane w sposób ciągły i systemowy.