Wentylatory wzmacniające stosuje się w kopalniach jako uzupełnienie układu głównego, gdy wybrane rejony wymagają dodatkowego sprężu do utrzymania wymaganego przepływu powietrza. Rozwiązanie to pomaga stabilizować warunki pracy w miejscach oddalonych, w układach o rozbudowanych trasach oraz tam, gdzie sieć wentylacyjna uległa zmianom i wzrosły opory przepływu.
Zastosowanie wentylatorów wzmacniających powinno wynikać z analizy sieci: identyfikacji odcinków o największych stratach ciśnienia oraz sprawdzenia, jak zmiana sprężu wpłynie na rozdział strumieni w całym rejonie. W praktyce niewłaściwie dobrane urządzenie może powodować wahania kierunków przepływu, zwiększać przepływy obejściowe lub utrudniać regulację. Dlatego dobór obejmuje ocenę wymaganej wydajności, rezerwy sprężu oraz scenariuszy zmian w układzie wyrobisk.
W montażu liczy się szczelność i stabilność. Wentylator musi być osadzony w sposób ograniczający przenoszenie drgań na obudowę, a połączenia powinny minimalizować straty i turbulencje. Dobrą praktyką jest przewidzenie miejsc rewizyjnych oraz elementów regulacyjnych, które pozwalają dopasować przepływ do aktualnych potrzeb robót.
Eksploatacja w środowisku zapylonym wymaga konsekwentnego nadzoru: przeglądy wirnika, kontrola łożysk, obserwacja poboru prądu oraz pomiary drgań. Zmiany tych wskaźników często sygnalizują narastające opory, osady na wirniku lub rozregulowanie. Prawidłowo zaprojektowane i utrzymane wentylatory wzmacniające ograniczają ryzyko niedowentylowania rejonów, wspierają bezpieczeństwo oraz poprawiają ciągłość produkcji w kopalni.