Anti-korrosiebedekking is ’n gestratifiseerde beskermingsstelsel wat metaaloppervlaktes van ventilasiewaaiers, diffusors en kanale teen chemiese aanval en vog skerm. In mynomgewings veroorsaak kondens, soutspuit en prosesdampe onderfilm-korrosie wat lemprofiele degradasie en verhoogde verliese meebring. ’n Doelmatige stelsel begin met streng voorbehandeling—ontvetting, straal, roesverwydering en aktivering—gevolg deur primer, tussenlaag en boonste laag wat chemies en meganies versoenbaar is.
Die keuse van hars en vuller word deur medium, temperatuur en skuurbelasting bepaal: epoksie vir hoë chemiese weerstand, poliuretaan vir taaiheid en UV-bestandheid, keramiekgevulde lae vir randerosie. Krities is beheer van laagdikte en kurering; te dun lae laat porositeit, te dik lae kan bros breek. Randafwerking by lemme, nate en skerp hoeke verg spesiale aandag omdat plaaslike spanning hier konsentreer en bedekkings makliker faal.
Bedryfspraktyk sluit periodieke inspeksies in vir blasies, krake en meganiese skade. Herstelwerk vereis behoorlike oppervlakvoorbereiding en oordekkingsvensters volgens die vervaardiger se riglyne; daarna word die rotor herbalanseer om vibrasie te beperk. In sones met hoë kondensasie help dreinering en ligte verwarming om waterfilmvorming te verminder. Wanneer bedekking met materiaalkeuse, korrekte aërodinamika en goeie drukbalans saamwerk, bly die ventilasieprestasie konstant en die lewensduur merkbaar langer.