smeertegnologie

Smeertegnologie is die kern van meganiese betroubaarheid in mynventilasiewaaiers, omdat korrekte wrywingbeheer die lewe van laers, koppelaars en seëls verleng. In die ondergrondse omgewing wissel temperatuur, vog en stoflading voortdurend; daarom moet die keuse van vet of olie op werklike termiese en dinamiese toestande berus. Viskositeit word volgens spoed, laermaat en vrag bepaal, met bymiddels vir hoë druk, oksidasieweerstand en waterafstoting. Te dik media verhoog wrywing en hitte, te dun lei tot metaalkontak en vinnige slytasie.

’n Gedissiplineerde smeerprogram skeduleer hervullings, vervangings en vetpurge volgens ure en toestand. Ultrasoniese meting, laertemperatuur en vibrasie help om oor- of ondersmering te voorkom, terwyl skoon hantering—geslote patrone, skoon spuite, gefiltreerde olie—besoedeling beperk. Vir hoë-temperatuursones word sintetiese basismiddels of spesiale verdikkers gekies; by lae spoed of stap- aan/af-bedryf kan ’n ligter viskositeit of verbetering in toevoervloei nodig wees om smeerfilm te bou.

Integrasie met voorsorgonderhoud beteken dat elke smeerhandeling ’n mini-inspeksie word: kontrole van seëls vir lekke, bewegingstoetse vir speël, en visuele evaluasie van vetkleur vir oksidasie of water. Olie-analise—viskositeit, deeltjietelling, metaalspore—gee vroeë waarskuwing van laerverwering of binneste korrosie. Na enige ingreep word ’n kort proefloop met monitering gedoen om stabiliteit in temperatuur en vibrasie te bevestig.

Wanneer VFD spoedveranderings bring, moet die smeerstelsel daarby pas: laer spoed verminder interne verkoeling en kan warmer lopies veroorsaak, al is die vrag laer. Deur smeertegnologie sistematies toe te pas—korrekte produk, skoon praktyk, toestandmonitering—styg MTBF, daal energieverliese en bly die myn se ventilasiestelsel veilig en voorspelbaar.