Ventilasienetwerk beskryf die geïntegreerde stelsel van waaiers, kanale, kleppe en filters wat vars lug na kritieke sones bring en besoedelde lug veilig onttrek. In mynomgewings is roetes lank en vertakkings kompleks; daarom moet ontwerp en beheer die vereiste statiese druk op elke segment verseker, terwyl die globale drukbalans tussen toevoer- en onttrektakke gehandhaaf word. Onbalans lei tot terugvloei, ongewenste migrasie van stof of gas en wisselende temperatuur- en humiditeitsprofiele.
Die netwerk word in sones verdeel met verstelbare kleppe en terugslagkleppe om vloei te moduleer en migrasie te keer. Plaaslike onttrekking by bronne—maalmeulens, stortpunte, oonde—verklein totale volumestroom deur filters en verbeter vangdoeltreffendheid. Aërodinamiese elemente soos gladde inlate, leilemme en reguit uitlaatdiffusors verlaag verlieskoëffisiënte en maak die drukprofiel voorspelbaar, wat direkte impak op energievraag het.
Beheerstrategieë gebruik veranderlike-frekwensie om die hoof- en sonewaaiers se spoed volgens vraag aan te pas. Differensiaaldruksensors verskaf terugvoer sodat setpunte stabiel bly ondanks filteraanwas of klepbeweging. Wanneer skofte wissel, kan die netwerk se vloei tot minimumveiligheidsvlakke terugtrek en sodoende betekenisvolle energiebesparing lewer sonder dat nakoming of prosesgehalte in die gedrang kom.
Monitering van kanaaldruk, volumestroom, temperatuur, humiditeit en vibrasie oor die netwerk skep ’n dataryk beeld van prestasie. Tendense wys waar weerstand toeneem, waar kleppe herkalibrasie verg of waar vibrasies belyning ondermyn. Sodoende word onderhoud doelgerig, stilstand beperk en beskikbaarheid verhoog. ’n Goed bestuurde ventilasienetwerk is dus die ruggraat van veilige, doeltreffende en volhoubare mynbedryf.