waaier-korrosiebestandheid

Waaier-korrosiebestandheid is krities waar ventilasie met vog, soutspuit, sure of alkaliese dampe in aanraking kom—van ondergrondse wasareas tot rookgas- of chemiese prosesonttrekking. Korrosie erodeer lemrande, verander profielgeometrie en verhoog aërodinamiese verliese, wat die vereiste statiese druk en energieverbruik negatief raak. ’n Doeltreffende strategie kombineer materiaalkeuse (vlekvrye staal of geskikte gelegeerde staal), bedekkings (epoksies, poliuretaan, keramiek) en voerings in die spiraal of diffusor waar kondensasie of klad raakpunte voorkom.

Ontwerp help om korrosie te beperk: dreinering van lae punte, afskot om waterophoping te vermy, en gladde oppervlaktes wat aanhang verminder. Inlaatfiltrering en kondensbeheer verlaag aggressiewe lading, en drukbalans wat terugvloei voorkom, verhoed dat besoedelde lug skoon sones of waaierinlate binnedring. Wanneer VFD spoed verlaag, kan oppervlaktetemperatuur daal en kondens toeneem; daarom word bykomende verwarmer- of droogstrategieë oorweeg in rusperiodes.

Die onderhoudsprogram sluit periodieke laagdikte-metings, vonktoetse en visuele inspeksie vir blasies, krake en onderfilm-korrosie in. Herstelwerk moet die oppervlak behoorlik voorberei—ontroes, oplap, uitharding volgens spesifikasie—en die waaier daarna herbalanseer. Waar chemiese blootstelling hoog is, maak voormontage met vervangbare, voering- of kassettelemente vinnige herstel moontlik sonder lang stilstand.

Met ’n holistiese benadering—regte legering, robuuste bedekking, water- en gasbestuur en gedissiplineerde onderhoud—bly korrosie onder beheer. Dit verleng die lewensduur van komponente, stabiliseer lugvloei en hou die myn se ventilasienetwerk veilig en koste-effektief oor baie siklusse.