waaierwiel-materiaal

Waaierwiel-materiaal bepaal hoe ’n ventilasiewaaier in ’n myn presteer en verouder. Keuse word gelei deur meganiese spanning, erosiewe stoflading, temperatuur en chemiese blootstelling. Staal bied hoë sterkte en koste-effektiwiteit vir algemene roetes; met slytvaste bedekkings op lemrande weerstaan dit erosie deur minerale fynstof. Aluminiumlegering verlaag massa en traagheid—goed vir vinnige reaksie met VFD en laer laerspanning—maar vereis beskerming teen erosie en sekere chemicalië. Vlekvrye staal lewer goeie korrosie- en hittebestandheid in nat of chemies aktiewe strome, byvoorbeeld naby wasprosesse of rookgasonttrekking.

Vir hoë temperatuur- of korrosiewe media word spesiale grade en voerings oorweeg; lemprofiele en oppervlakafwerking beïnvloed aërodinamiese doeltreffendheid en geraas. Komponentverbindings, sweise en balanspenne moet materiaalversoenbaar wees om galvaniese korrosie te voorkom. Wanneer slitasie die dominante modus is, word harde aanlas, keramiek-insetsels of vervangbare lemrande ingespan om lewensduur te verleng sonder groot massa-toename.

Materiaalkeuse raak ook veiligheid: voldoende marges teen moegheid by die hoogste ontwerpspoed, plus beheerde mislukking (nie bros nie) in ekstreme scenario’s. Na vervaardiging volg dinamiese balansering op bedryfsnelheid en nie-destruktiewe toetsing vir insluitings of lasdefekte. In diens word periodieke inspeksies gerig op randerosie, putvorming en vervorming—tekens dat vloei en statiese druk mag afwyk.

Deur materiaal, bedekking en geometrie as ’n pakket te optimaliseer, bly doeltreffendheid hoog, vibrasie laag en die ventilasienetwerk betroubaar, selfs in strawwe myn-omgewings.