انتخاب پروانه

انتخاب پروانه مرحله‌ای اساسی در طراحی و خرید فن‌های تهویه برای معادن و واحدهای صنعتی است. پروانه عنصر اصلی تولید جریان هوا و فشار بوده و شکل، قطر، تعداد پره‌ها، زاویه آن‌ها و جنس مورد استفاده، عملکرد نهایی فن را تعیین می‌کند. انتخاب نادرست پروانه می‌تواند باعث راندمان پایین، لرزش زیاد، صدای آزاردهنده و عدم تأمین دبی و فشار مورد نیاز در شبکه تهویه شود.

در فرایند انتخاب پروانه، ابتدا باید نیازهای سامانه تهویه از نظر دبی و فشار مشخص شود. بر اساس این مقادیر، نوع کلی فن و پروانه یعنی محوری یا سانتریفیوژ انتخاب می‌گردد. برای تهویه اصلی معادن و تونل‌ها، پروانه‌های محوری با قطر بزرگ و زاویه قابل تنظیم، امکان جابه‌جایی حجم بالای هوا را فراهم می‌کنند. در مقابل، برای سامانه‌های غبارگیر، کوره‌ها و مسیرهای با مقاومت بالا، پروانه‌های سانتریفیوژ با پره‌های ویژه مناسب‌تر هستند. در هر دو حالت، انتخاب قطر و زاویه پره باید طوری باشد که نقطه کار فن نزدیک به ناحیه راندمان بالا قرار گیرد.

علاوه بر مقادیر دبی و فشار، شرایط محیطی نیز در انتخاب پروانه نقش مهمی دارد. در معادن با گاز و گرد و غبار قابل اشتعال، پروانه باید از جنسی ساخته شود که هم از نظر مکانیکی مقاوم و هم از نظر ایمنی الکتریکی و جلوگیری از ایجاد جرقه مناسب باشد. در محیط‌های خورنده یا دارای دمای بالا، انتخاب جنس و شکل پروانه باید با در نظر گرفتن مقاومت در برابر خوردگی و تغییر شکل حرارتی انجام شود. همچنین، از دیدگاه نگهداری، پروانه‌ای که امکان تمیزکاری و بالانس مجدد آن آسان باشد، در طول زمان هزینه‌های کمتری ایجاد می‌کند.

در نهایت، هماهنگی میان پروانه، الکتروموتور، بدنه فن و شبکه کانال ضروری است. پروانه انتخاب‌شده باید با توان و سرعت موتور سازگار باشد و در محدوده مجاز لرزش و صدا کار کند. مشاوره با تولیدکننده، استفاده از منحنی‌های عملکرد و در نظر گرفتن تجربه پروژه‌های مشابه، به مهندسان کمک می‌کند تا پروانه‌ای را انتخاب کنند که سامانه تهویه معدن و صنعت را با راندمان بالا، ایمنی مناسب و عمر طولانی پشتیبانی کند.