فن خشک

فن خشک به طور ویژه برای سامانه‌هایی طراحی می‌شود که کنترل گرد و غبار در آن‌ها بر اساس روش‌های خشک انجام می‌گیرد و امکان استفاده از آب یا دوغاب وجود ندارد. در بسیاری از معادن، کارگاه‌های خردایش، ایستگاه‌های بارگیری و نقاط انتقال مواد، غبار زیادی تولید می‌شود و اگر این غبار به صورت مؤثر جمع‌آوری نشود، هم سلامت کارکنان تحت تأثیر قرار می‌گیرد و هم خطر تجمع و انفجار گرد و غبار افزایش می‌یابد. فن خشک با ایجاد جریان کافی، هوای مملو از ذرات را از منبع تولید به سمت تجهیزات غبارگیر، مانند فیلترهای کیسه‌ای و جداکننده‌های سیکلونی هدایت می‌کند.

در طراحی فن خشک، مقاومت در برابر سایش اهمیت زیادی دارد، زیرا ذرات جامد در تماس مستقیم با پره‌ها و بدنه قرار می‌گیرند. به همین دلیل از فولادهای مقاوم در برابر سایش، پوشش‌های تقویتی و شکل مناسب پره استفاده می‌شود تا عمر مفید فن افزایش یابد و توازن دینامیکی آن در طول زمان حفظ شود. مسیر جریان هوا نیز به گونه‌ای انتخاب می‌شود که تجمع غبار در نقاط حساس به حداقل برسد و بتوان با تمیزکاری دوره‌ای، راندمان را در سطح مطلوب نگه داشت.

در شبکه تهویه معدن، فن خشک می‌تواند به عنوان بخشی از سامانه تهویه موضعی، در نزدیکی نوار نقاله‌ها، نقاط تخلیه و سیلوها نصب شود تا گرد و غبار را مستقیماً در همان نقطه جمع‌آوری کند و از انتشار آن در کل تونل جلوگیری نماید. ترکیب فن خشک با غبارگیرهای مناسب، امکان کاهش غلظت ذرات معلق تا حد استاندارد را فراهم می‌کند و به رعایت الزامات بهداشت حرفه‌ای و زیست‌محیطی کمک می‌نماید.

نگهداری فن خشک شامل بازرسی منظم پره‌ها از نظر سایش، کنترل لرزش، بررسی وضعیت یاتاقان‌ها و تمیزکاری محفظه از رسوبات سبک است. استفاده از روش‌های پایش وضعیت، مانند ثبت لرزش و دما، به شناسایی زودهنگام عیوب و برنامه‌ریزی تعمیرات کمک می‌کند. با انتخاب صحیح فن خشک، طراحی اصولی شبکه و اجرای برنامه نگهداری دقیق، می‌توان سامانه‌های غبارگیر خشک را به شکلی پایدار و مطمئن در معادن و صنایع معدنی بهره‌برداری کرد.