غبارزدایی و تصفیه

غبارزدایی و تصفیه در معادن زیرزمینی و محیط‌های صنعتی سنگین به مجموعه اقداماتی گفته می‌شود که با استفاده از آن‌ها گرد و غبار از جریان هوا جدا شده و هوای پاک‌سازی شده دوباره در شبکه تهویه مورد استفاده قرار می‌گیرد یا به صورت ایمن به محیط خارج تخلیه می‌شود. این فرآیند برای حفظ سلامت کارگران، کاهش خطرات تنفسی، جلوگیری از کاهش دید و کاهش احتمال انفجار گرد و غبار ضروری است و بخش مهمی از مدیریت تهویه و محیط‌زیست در واحدهای معدنی محسوب می‌شود.

غبارزدایی و تصفیه معمولاً با استفاده از ترکیبی از تجهیزات مانند فن‌های غبارگیر، واحدهای غبارگیر خشک و تر، نازل‌های پاشش، فیلترها و جداکننده‌ها انجام می‌شود. هوا از ناحیه‌ای که گرد و غبار در آن تولید می‌شود مکش شده و وارد سامانه غبارزدایی می‌گردد. در سامانه خشک، ذرات روی فیلترها یا در محفظه‌های جداکننده رسوب می‌کنند و در سامانه تر، قطرات آب ذرات را به صورت دوغاب جمع‌آوری می‌کنند. در هر دو روش، هوای تصفیه‌شده با غلظت بسیار کمتر گرد و غبار به شبکه تهویه بازگردانده می‌شود.

در طراحی سامانه غبارزدایی و تصفیه، باید میزان تولید گرد و غبار، نوع ماده معدنی، رطوبت، دما و شرایط تهویه عمومی معدن در نظر گرفته شود. محل نصب تجهیزات غبارزدایی در نزدیکی منابع تولید، مانند جبهه‌های استخراج، خطوط خردایش و ایستگاه‌های بارگیری، باعث کاهش انتشار گرد و غبار در کل شبکه می‌شود. همچنین انتخاب درست ظرفیت فن، سطح فیلتر و اندازه مخزن دوغاب، در کارایی و پایداری سامانه نقش تعیین‌کننده دارد.

نگهداری سامانه غبارزدایی و تصفیه شامل تخلیه منظم مخازن جمع‌آوری، تمیزکاری یا تعویض فیلترها، کنترل نازل‌های پاشش، بازبینی فن‌ها و کانال‌ها و پایش افت فشار است. ثبت سوابق عملکرد و اندازه‌گیری دوره‌ای غلظت گرد و غبار در هوای محیط، به مهندسان امکان می‌دهد نقاط ضعف سامانه را شناسایی و اصلاح کنند. با اجرای درست فرآیند غبارزدایی و تصفیه، معادن می‌توانند شرایط کاری را مطابق با استانداردهای بهداشت و ایمنی حفظ کرده و اثرات زیست‌محیطی فعالیت‌های استخراجی را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.