سامانه تهویه معدن یک سیستم یکپارچه است که جریان هوای تازه را از ورودیها به نواحی کاری میرساند و هوای آلوده را از مسیرهای برگشت خارج میکند. این سامانه شامل مسیرهای تهویه، درها و کنترلکنندهها، ایستگاه فن، تجهیزات اندازهگیری و روشهای بهرهبرداری است و هدف آن ایجاد محیط کاری ایمن و پایدار در کل معدن میباشد.
در قلب سامانه تهویه، شبکهای از راهروها، چاهها و انشعابات قرار دارد که باید بهگونهای طراحی شود تا توزیع هوا در تمام بخشها قابل کنترل باشد. مسیرهای ورودی معمولاً باید کمترین آلودگی و کمترین نشت را داشته باشند تا هوای تمیز به کارگاه برسد. مسیرهای برگشت نیز باید برای خروج آلودگیها و جلوگیری از بازگشت هوا به مسیرهای تمیز، بهصورت جداگانه و با کنترلهای مناسب مدیریت شوند.
فنهای معدنی و ایستگاه فن روی سطح یا در مسیرهای مشخص، اختلاف فشار لازم را تولید میکنند. انتخاب نوع و ظرفیت فن به مقاومت شبکه، دبی هدف، تغییرات برنامه تولید و الزامات ایمنی بستگی دارد. اگر سامانه فقط بر اساس شرایط اولیه طراحی شود و توسعه آینده معدن در نظر گرفته نشود، معمولاً در ادامه با کمبود دبی، افزایش افت فشار و مصرف انرژی بالا مواجه میگردد.
کنترل سامانه تهویه به معنی مدیریت مسیر جریان هوا است؛ یعنی تصمیمگیری درباره اینکه هوا از کدام مسیر عبور کند، چه مقدار به هر ناحیه برسد و چگونه نشتها کاهش یابد. استفاده از درهای تهویه، پردهها، آببندیها و چیدمان مناسب انشعابات، به تثبیت جریان کمک میکند. همچنین در معادن با ماشینآلات سنگین یا عمق زیاد، مدیریت گرما و دود دیزل میتواند نیازمند تقویت دبی و تغییرات موضعی در مسیرها باشد.
پایش تهویه بخش جداییناپذیر سامانه است. اندازهگیری دبی و فشار در نقاط کلیدی، بررسی روند تغییرات، و کنترل شاخصهای کیفیت هوا کمک میکند تا قبل از تبدیل شدن یک مشکل کوچک به بحران ایمنی، اقدام اصلاحی انجام شود. برنامه نگهداری دورهای برای فن، یاتاقان، کوپلینگها، سامانه انتقال نیرو و تجهیزات کنترلی نیز نقش مهمی در پایداری سامانه دارد.
یک سامانه تهویه معدن وقتی «استاندارد و عملیاتی» محسوب میشود که طراحی شبکه، انتخاب فن، کنترل نشت، و پایش مداوم در کنار هم اجرا شوند. همراستا بودن کلیدواژههای مرتبط با دبی، فشار و کنترل تهویه با محتوای اجرایی، به شما کمک میکند تصمیمهای دقیقتری برای ایمنی، بهرهوری و هزینه انرژی در معدن بگیرید.