تهویه پرفشار به سامانههایی گفته میشود که برای غلبه بر مقاومت زیاد مسیر جریان هوا، به فشار بالاتری نسبت به سامانههای معمولی نیاز دارند. این وضعیت در معادن با تونلهای طولانی، شبکههای پیچیده کانال، وجود فیلترها و غبارگیرها، یا استفاده از دریچههای متعدد کنترل جریان به وجود میآید. اگر فشار فن کافی نباشد، با وجود چرخش پروانه، دبی واقعی هوا کاهش مییابد و تهویه مؤثر در انتهای مسیر یا مناطق دور از فن اتفاق نمیافتد. به همین دلیل، در چنین شرایطی باید از سامانه تهویه پرفشار استفاده شود که توانایی ایجاد اختلاف فشار کافی را داشته باشد.
در تهویه پرفشار، معمولاً از فنهای سانتریفیوژ با ساختار تقویتشده یا از چند فن به صورت سری استفاده میشود تا فشار مورد نیاز تأمین شود. طراحی پروانه، شکل کانال خروجی و سرعت دوران به گونهای انتخاب میشود که در کنار تولید فشار بالا، راندمان قابل قبولی نیز حاصل شود. استفاده از فنهای دو مرحلهای یا چند مرحلهای، یکی از راهحلهای متداول برای رسیدن به فشار بیشتر است. در معادن، فنهای پرفشار میتوانند به عنوان فنهای اصلی یا تقویتی در بخشهای خاص شبکه به کار روند تا از افت دبی در نقاط حساس جلوگیری شود.
تهویه پرفشار در واحدهای صنعتی مانند متالورژی و صنایع شیمیایی نیز کاربرد دارد، جایی که گازهای داغ و غبارآلود باید از میان غبارگیرها، برجهای جذب و کانالهای بلند عبور کنند. در این محیطها، ترکیب دمای بالا، گرد و غبار و ترکیبات خورنده، طراحی فن را پیچیدهتر میکند و مواد سازنده باید در برابر سایش و خوردگی مقاوم باشند. در عین حال، کنترل مصرف انرژی اهمیت دارد و بنابراین، انتخاب فن با راندمان بالا و استفاده از سامانههای تنظیم سرعت برای حفظ تعادل میان فشار، دبی و توان مصرفی ضروری است.
برای بهرهبرداری ایمن و اقتصادی از سامانه تهویه پرفشار، پایش مداوم فشار، دبی، لرزش و دمای تجهیزات ضروری است. افزایش ناگهانی فشار میتواند نشانهای از انسداد کانال یا بسته شدن دریچهها باشد، در حالی که کاهش فشار یا دبی ممکن است به سایش پرهها یا نشتی در شبکه اشاره کند. با نگهداری پیشگیرانه، تمیزکاری منظم کانالها و غبارگیرها و استفاده از دادههای ثبتشده برای تحلیل وضعیت، میتوان تهویه پرفشار را در معادن و واحدهای صنعتی به شکلی پایدار و مطمئن حفظ کرد و شرایط ایمن و قابل قبول را برای کارکنان و تجهیزات فراهم ساخت.