آببندی دمای بالا به مجموعه روشها و مواد آببندی گفته میشود که برای جلوگیری از نشتی هوا و گاز در شرایط حرارتی شدید در فنها و سامانههای تهویه به کار میرود. در برخی معادن و به ویژه در بسیاری از واحدهای صنعتی مانند کورهها، بویلرها و سامانههای انتقال گاز داغ، دمای هوا یا گاز عبوری میتواند بسیار بالا باشد. در چنین محیطهایی، آببندی نامناسب نه تنها باعث کاهش راندمان و اتلاف انرژی میشود، بلکه میتواند خطرات ایمنی مانند تماس کارکنان با گاز داغ را افزایش دهد.
در فنها و کانالهایی که در معرض دمای بالا قرار دارند، آببندی معمولاً با استفاده از مواد مقاوم در برابر حرارت انجام میشود. این مواد باید در برابر تغییرات دما، انبساط و انقباض حرارتی و تماس با گازهای احتمالی مقاوم باشند. استفاده از نوارها، واشرها و درزگیرهای ویژه، در اطراف فلنجها، دریچهها و محل اتصال قطعات، از نشتی هوا و گاز جلوگیری میکند. در محفظه فن نیز آببندی دمای بالا مانع خروج گاز داغ به محیط اطراف میشود.
طراحی صحیح اتصالات در سامانه تهویه دمای بالا، نقش مهمی در پایداری آببندی دارد. در نظر گرفتن فضای مناسب برای انبساط حرارتی، انتخاب پیچ و بستهای مقاوم و جلوگیری از تمرکز تنش، همه در کارایی آببندی مؤثر هستند. در صورت بیتوجهی به این موارد، ممکن است در اثر تغییر دما، اتصالات شل شده یا درزگیرها آسیب ببینند و نشتی به وجود آید. در سامانه تهویه معدن و صنعت، که گاهی فنهای دمای بالا با سایر بخشهای تهویه ترکیب میشوند، هماهنگی میان طراحی مکانیکی و انتخاب مواد آببندی ضروری است.
نگهداری دورهای آببندی دمای بالا شامل بازرسی ظاهری، کنترل نشتی، تعویض به موقع درزگیرها و ثبت شرایط کاری است. هر گونه تغییر در فشار، دما یا الگوی جریان میتواند نشانهای از مشکل در آببندی باشد. با اجرای برنامه نگهداری مناسب، استفاده از مواد با کیفیت و رعایت اصول طراحی، آببندی دمای بالا کمک میکند تا سامانه تهویه در محیطهای سخت و با دمای بالا، با ایمنی و راندمان مناسب کار کند.